1. Buurtbewoners worden hulpboeren
Naast een geschikte plek en voedselafval heb je natuurlijk een enthousiast team van mensen nodig die de varkentjes willen huisvesten, voederen en verzorgen. Wij noemen ze hulpboeren.
Enkel hulpboeren mogen de stadsvarkens voederen. Er zijn twee voedermomenten op een dag en in de namiddag kan een sociale controle nooit kwaad. Dat zijn heel wat shifts en doe-activiteiten op het terrein.
Je hebt een voldoende grote groep enthousiastelingen nodig om dit project zes maanden of langer uit te voeren. Een 30 tot 40-tal hulpboeren is een leuk aantal, aangezien verschillende van hen maar sporadisch mee helpen. Een kerngroep van minimum 15 mensen die op regelmatige basis helpen en waar je op kan rekenen is wel nodig.
Binnen de groep vind je altijd wel verschillende profielen die je nodig hebt om hier een waardig seizoen van te maken: handige harry’s voor het bouwen van omheining en stal e.d., mensen die voedselafval ophalen en sorteren, mensen die varkens voederen, iemand die zich ontfermt over de ophaal-en voederschema’s, iemand die zich bezig houdt met de boekhouding ...
Klusjesdagen, voederbeurten, ophalen voedsel en randactiviteiten worden aangekondigd in een kalender met beurtrolsysteem.
Hoe rekruteer je hulpboeren onder de buurtbewoners?
Rekruteer hulpboeren tijdens een infosessie.
Om kandidaat-hulpboeren te vinden in je buurt, volstaat in principe een flyer-actie en een gerichte mailing via enkele kanalen. Je kan ook kiezen voor een mix: een kleine oproep in het buurtkrantje, via een bestaande facebookgroep, of het buurtcentrum.
Vraag ook aan iedereen om zoveel mogelijk het nieuws te verspreiden in aanwezige zorg- en onderwijsinstellingen zoals scholen, dagverblijfcentra, ... Ook bepaalde doelgroepbewoners kunnen zich ontfermen over de varkens, of iets kleins betekenen.
Belangrijk is in de eerste plaats de hele buurt in te lichten van de komst van de nieuwe Spilvarkens en waar zij bij kunnen helpen. We raden aan minimum een 500-tal flyers uit te delen in de dichtst omliggende straten van de plek.
Uit ervaring leert dat de vragen dan vanzelf komen en kandidaten zich aanbieden. Doe dit twee weken voor de geplande infosessie. Als je de omheining en stal ook samen wil bouwen, kan je dit ook veel vroeger plannen, naargelang de voorbereidende werken.
Minimaal drie maanden voor aankomst van de varkens trommel je je buurt en lokaal netwerk op om zich kandidaat-hulpboer te stellen en uit te nodigen naar een infosessie. Deze infosessie legt uit waar het spilvarken werkelijk om gaat en hoe iedereen zijn steentje kan bijdragen.
De tools om onderling te communiceren (facebook, google drive, logboek) en de taken ter verzorging worden opgelijst. Om het zo aanschouwelijk mogelijk te maken, wordt deze infosessie best gegeven door een ‘ancien’ hulpboer. Ook om de nuances in voedselafval over te brengen en de code van goede praktijken bij aanvang te verduidelijken in menselijke taal.
Bedoeling is van bij het begin gedeeld eigenaarschap te introduceren over de plek waar de drie varkens worden grootgebracht. Iedere hulpboer krijgt een volledige kennisoverdracht van hoe we afval verwerken tot voer voor varkens. Na enkele voedershifts groeit het zelfvertrouwen, want het enige wat nodig is bij de verzorging van de dieren is een gezonde portie boerenverstand en veel humor.
Van in het begin geef je de boodschap mee dat we samen voor de dieren zorgen.
Per plek heb je een ‘trekker’ nodig die de goede gang van zaken beheert, alsook iemand die de administratie bij houdt, iemand die de sfeer beheert, het afval buiten zet, reparaties uitvoert, het hekwerk onderhoudt, ... Dit zijn heel eenvoudige taken, aan te leren of al een aanwezig talent binnen de groep.
Omwonenden en gelijkgezinden blijven plakken op een nieuwe gedeelde plek, laten zich inspireren en vertoeven graag in elkaars gezelschap.
De groep hulpboeren hecht zich aan het wij-gevoel en onderneemt nog meer acties in het belang van de groep. Het geknor en het gezellige buitenleven van drie stadsvarkens gaat niemand ongezien of ongehoord voorbij.
